شخص غایب کسی است که از زمان غیبت او مدت زیادی گذشته باشد و خبری از وی نباشد که این مدت بنا به نوع و مقصد سفر میتواند متفاوت باشد..
بطور مثال:
وقتی یک نفر با کشتی به سفر دریایی میره و آن کشتی غرق شود،سه سال تمام از تاریخ غرق شدن کستی گذشته باشد و بدون اینکه از مسافران آن خبری برسد…
و در طول این مدت هیچ کس حق دخالت در اموال و تقسیم آنها ندارد و همسر او نیز همچنان در عقد او میباشد و اجازه تجدید فراش ندارد
برای اداره کردن اموال و جلوگیری از به هدر رفتن و تلف شدن اموال غایب، اگر خود شخص قبل از رفتن تکلیفی مشخص نکرده باشد و کسی هم نباشد که قانونا زمام امور را به دست بگیرد ، دادگاه برای اداره اموال او یک نفر امین انتخاب میکند
هرگاه شخصی چهارسال تمام غایب مفقود الاثر باشد ، زن او میتواند تقاضای طلاق کند
دادگاه بعد از انجام تشریفات مقرر در ماده ۱۰۲۳ ،نهایتا حکم طلاق را صادر میکند
اگر شخص غایب پس از وقوع طلاق و قبل از انقضاء مدت عده (چهارماه و ده روز) برگردد نسبت به طلاق حق رجوع دارد ولی اگر بعد از انقضاء مدت عده برگردد دیگر حق رجوع ندارد
(البته اگر غایب مفقودالاثر برگردد و ثابت کند که در بند اسیر یا رهاییش از اختیار خودش خارج بوده است و تمایل به حفظ زوجه داشته باشد عقد انها به قوت خودش باقیست.
نکته فقهی:
زن و شوهر تا رسما طلاق نگیرند زن و شوهر هستند ولو ده سال از هم جدا باشند و اگر فکر کنند شوهر فوت کرده است و زن ازدواج کند به محض اینکه شوهر اول پیدا شود ، ازدواج دوم باطل میشود و خانم با شوهر دوم نامحرم میگردد